éclater

éclater [eeklaatee]

I     〈onovergankelijk werkwoord〉

1 (uit elkaar) barsten ⇒ springen, ontploffen, klappen 〈van band〉

2 losbarsten ⇒ uitbarsten, uitbreken

3 uiteenvallen ⇒ opgedeeld worden, zich splitsen

4 duidelijk zichtbaar worden, zijn

5 〈figuurlijk; informeel〉doorbreken ⇒ plotseling beroemd worden

♦voorbeelden:

1    bourgeons qui éclatent • bloemknoppen die openspringen

      〈figuurlijk〉 ça va éclater • de bom barst

2    sa colère éclata • hij, zij ontstak in woede

      la Marseillaise éclata • plotseling weerklonk de Marseillaise

      la salle éclata (en applaudissements) • het applaus barstte los in de zaal

4    la joie éclata sur son visage • de vreugde straalde van zijn, haar gezicht af

¶    éclater de santé • in blakende welstand verkeren

II   〈overgankelijk werkwoord〉

1 〈planten〉stekken

III   s'éclater 〈wederkerend werkwoord〉 〈informeel〉

1 zich kostelijk amuseren

♦voorbeelden:

1    s'éclater comme une bête • uit zijn bol gaan

v

1) (uit elkaar) barsten, ontploffen

2) klappen [band]

3) losbarsten

4) uiteenvallen, zich splitsen

5) duidelijk zichtbaar zijn

6) plotseling beroemd worden

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.